tag:blogger.com,1999:blog-8089500800844014912023-11-15T21:19:54.903+02:00Κανένας- Ώρες ΣιωπήςOdysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.comBlogger89125tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-6126426801722174152022-08-28T13:34:00.005+03:002022-08-29T10:14:21.744+03:00Η.Και αυτή, η χθεσινοβραδινή αγκαλιά.τα πιο όμορφα πέντε δευτερόλεπτα του καλοκαιριού—Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-24661443650512692402018-04-10T23:50:00.001+03:002022-08-28T13:37:21.788+03:00Κανένας
ταχυπαλμία-
τα χέρια μου μουδιάσανε
στο άκουσμα της ανάσας σου.
πονάω.
καπνίζω-
πίνω-
ρουφάω.
δεν φεύγει.
σχεδόν δώδεκα και το μυαλό μου δεν μπορεί για ακόμη μια φορά να φύγει.
πόσο κακό νιώθω για τον εαυτό μου; πως κατάντησα να φοβάμαι ότι βρίσκεται πέρα από την εξώπορτα;
γιατί όταν περπατάω στον δρόμο κοιτάω κάτω;
το φως; το φως Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-9887734944294310092018-04-10T21:00:00.001+03:002022-08-28T13:38:16.732+03:00165129
365 ημέρες.
129 παλμοί.
Φοβάμαι να είμαι καλά.
Φοβάμαι ότι αν υπάρχουν Θεοί, δεν θέλουν να τα καταφέρω.
Φοβάμαι ένα μέλλον, ονειρικό.
Φοβάμαι ένα έντονο παρόν.
Φοβάμαι να πετάξω.
Φοβάμαι να φωνάξω.
Φοβάμαι να αγαπώ.
Λυπάμαι που φοβάμαι.
Αλλά φοβάμαι -και κρυφά σε αγαπώ-
Φυλακή έχω χτίσει γύρω μου
και κάθε μέρα γίνεται
όλο και πιο στενή
εκεί θα μείνω μέχρι να φτάσει
να μην αρκεί
ούτε Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-61031655977701422982018-04-01T18:48:00.001+03:002018-04-01T18:48:50.968+03:00μία γραμμή ακόμα
355 ημέρες 21 ώρες 48 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα δίχως όρια.
Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-56760929453449955542018-03-31T23:15:00.004+03:002018-03-31T23:16:32.752+03:00Άλλο ένα όνειρο.
μ.355
Μισο-ανοίγω τα μάτια μου προσπαθώντας να καταλάβω αν κοιμάμαι.
Διστάζω να καταλάβω που είμαι. Πότε είμαι. Φοβάμαι να θυμηθώ από πιο όνειρο, πάλι ξύπνησα.
Χάθηκε.
Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-76032399527379349672018-02-28T21:31:00.001+02:002018-02-28T21:31:13.775+02:00324
φοβάμαι
Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-33423191124369222272017-12-31T20:14:00.000+02:002017-12-31T20:18:25.036+02:00Πολυσύμπαν
Ξύπνησα για λίγες στιγμές σε ένα παράλληλο σύμπαν. Δεν έχουν περάσει παρά δύο εβδομάδες από εκείνο το βράδυ. Εκείνο το διάστημα, μέχρι και σήμερα, τα βράδια δεν κοιμάμαι παρά μόνο λίγες ώρες και όχι σίγουρα όλες τις ημέρες.
Ξέρετε, συνηθίζω να κρύβω τα προβλήματά μου κάτω από ένα παλιό χαλί που κουβαλάω μαζί μου από το σχολείο. Παιδί όταν ήμουν, αυτό το χαλί με γλύτωσε αρκετές φορές, από Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-47803584260672680512014-09-01T10:36:00.001+03:002014-09-01T10:36:23.256+03:00|κ|
σε μια ιδιότροπη παραλία
σε ένα παγκάκι
θυμήθηκα πως είναι τα όνειρα.
Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-44254120835955155732014-08-24T13:23:00.000+03:002018-04-01T18:57:10.306+03:00Παράδεισος
Και όταν θα φτάσω στον παράδεισο μη με σταματήσεις. Άφησέ με εκεί να κυλιστώ στα χορτάρια και τις παπαρούνες. Βάλτε δυνατά να παίξει μουσική στα σύννεφα. Μπορώ τα κουνήσω λίγο; Θα θελα να παίξω μαζί τους αν γίνεται. Δεν θα μου πάρει πολύ για να φτιάξω μία μεγάλη κορνίζα γύρω από τον ήλιο. Λίγο πιο πέρα με φωνάζει ενα υπέροχο τεράστιο δέντρο. Θα ανέβω όσο πιο ψηλά μπορώ. Δεν φοβάμαι. Μου είπαν, Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-57435679895653747012014-08-24T13:00:00.003+03:002014-08-24T13:00:36.571+03:00δεν
δεν ξέρω.
δεν μπορώ.
δεν νομίζω.
δεν πιστεύω.
δεν θέλω.
δεν σε θέλω.
αρκετά με τα δεν.
ίσως σε ερωτεύτηκα.
Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-75680129118411054382014-08-24T12:54:00.003+03:002014-08-24T12:54:51.868+03:00φόβος
σιγά σιγά μαθαίνω τον φόβο μου
ίσως μετά από αυτά και να τον αγαπώ
μα μόνο μόνος μου μπορώ να τον ζω
και δεν θέλω πια
μόνο στα όνειρα να σε φιλάω.
Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-68684790971106017102014-07-11T02:05:00.000+03:002018-04-01T19:00:50.375+03:00Νεράιδα
Δεν είχα δει μέχρι τότε νεράιδα. Μπήκε ξαφνικά μέσα στο σπίτι χωρίς να την καταλάβω. Είχα και κόσμο και δεν την πρόσεξα. Λίγες μέρες μετά άρχισα να παραξενεύομαι. Με τον καιρό άρχισαν να αλλάζουν πράγματα μέσα στο σπίτι. Νομίζω την έβλεπα, καθόταν εκεί απέναντι. Τεράστια μάτια. Πως δεν το χα καταλάβει από την αρχή. Ίσως φταίει που καμια φορά, μικρά όταν ήμασταν, μας κοροϊδεύανε, ειδικά τα αγόριαOdysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-22272294505504288062013-11-02T17:46:00.002+02:002013-11-02T17:51:23.859+02:00Η λάμπουσα
περίεργα είναι.
τώρα που τα γνωρίζω όλα.
ψυχρός αέρας.
όταν ακόμη χαζοπαίζαμε στην παραλία
δέκτης της κάθε σκέψης σου
στα πιο τρομακτικά σου όνειρα
τώρα δεν ξέρω
που παίζεις
-ποια είσαι-
και μένω στα όνειρα
εφιάλτες ενός ακόμη καλοκαιριού
Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-52946228718539722352013-05-25T23:24:00.000+03:002013-05-25T23:24:17.949+03:00Καλημέρα
Το πρόσωπό σου ξεπροβάλλει ανάμεσα στις ανοιξιάτικες μυρωδιές της επανάστασης
Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-63252449408357684712013-05-13T14:03:00.002+03:002018-04-01T19:01:32.714+03:00Προφητεία
Όταν θα αρχίσουν
να πεθαίνουν τα δέντρα
σε εσένα θα έρθω.
Και θα κρυφτώ
από το φως της μοναξιάς
Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-45048679184273211702013-05-12T00:48:00.000+03:002018-04-01T19:03:12.476+03:00Κλόουν
Μη με περιμένεις σήμερα.
Θα αργήσω να σβήσω το φως-
-θα χαζεύω τις ζάρες στα σεντόνια.
θα διαλύσω τις ραφές από τα μαξιλάρια.
δες το σχέδιο που κάνει στον τοίχο το μισάνοιχτο παντζούρι.
θα κάτσω να παίξω μετρώντας στα δάχτυλα τις γραμμές-
χάνομαι
-θα βάψω ολόκληρο το δωμάτιο μαύρο εκτός από αυτές τις χορευτικές ευθείες.
Να μπαίνει πάντα το φως της νύκτας.
Ελα να κοροϊδέψουμε την μέρα.
Κοιτάω Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-40846504389302633542013-03-08T23:44:00.001+02:002013-05-12T00:51:34.916+03:00χωνί
"μέσα στο χωνί είμαστε όλοι φίλε μου
σχεδόν όλοι
εσυ είσαι λιγο εξω
χαθηκαμε
ούτε βρεθηκαμε ποτε"
Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-1438848812490324992012-02-18T14:07:00.002+02:002012-02-18T14:07:59.247+02:00Ανώνυμο- των καιρών
Πως να γράψεις όταν σου παίρνουν ένα ένα τα μολύβια σου. Πως- όταν τα πάντα εξαφανίζονται και μένει το μίσος και ο πόνος, να γράψεις- πως; Ποια λόγια να στολίσουν την κούφια μέρα μας. Πόσο θα ζούμε ακόμα για να ζήσουμε; Τι θα προλάβουμε; Κι αν δεν προλάβουμε; Πόσο ακόμα θα τρώμε μόνοι μας στην ασφαλή-σκοτεινή κρυφή γωνία μας. Πότε θα σκοτωσουμε το εγω στο μυαλό μας; θα ζήσουμε; Τωρα δεν ζούμε! Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-91887516670883577702011-12-12T18:36:00.001+02:002011-12-12T18:36:30.415+02:00Μουτζούρα
Κι όλα μπερδεύονται όπως μπερδευόντουσαν τα μαλιά σου στο πρόσωπό μου όταν σε φιλούσα. Και έρχεται πάλι η ανάγκη να εκφραστώ, να φωνάξω και δεν μπορώ Τα δάχτυλά μου αρχίζουν και κάνουν μόνα τους σπασμωδικές κινήσεις. αγχος, το παπούτσι σε ρυθμό τύμπανου πυροβολεί το πάτωμα. Βάζω να ακούσω Nina Simone και δεν ακούω τι λέει, μονο ο ρυθμός της με κρατάει και μου φωνάζει να τρέξω, μου φωναζει να Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-18487594193895489772011-09-28T21:29:00.000+03:002011-09-28T21:30:38.065+03:00Παραίσθηση
Και έρχεται η στιγμή, αργά η γρήγορα που όλοι ξεμένουμε μόνοι σε ένα δωμάτιο.
Μόνοι μας. Εμείς και το δωμάτιο. Ψάχνουμε χώρο για να σταθούμε.
Το δωμάτειο φαίνεται άδειο. Οι τοίχοι άσπροι, πιο παλαβοί και απ τους τρελούς. Όλοι άσπροι!
Το πάτωμα δεν θυμόμαστε πως μοιάζει. Ήμασταν πάνω του χυμένοι, κολλημένοι τόση ώρα και δεν θυμόμαστε τι χρώμα ήταν. Ούτε το υλικό θυμόμαστε παρά μόνο ότι Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-13264257965964976882011-09-08T11:25:00.001+03:002018-04-01T19:06:21.414+03:00Έλα να ταξιδέψουμε
-Έλα να ταξιδέψουμε μαζί.
-Μα ακόμα δεν..
-Έλα να ταξιδέψουμε μαζί.
Βράδυ, ο αέρας σφυρίζει δυνατά στα αυτιά
Με ξυπνά η ανάσα - σου γλύφει το εγώ μου
Ξενιτιά, σε μια θάλασσα κρυμμένοι βαθιά
Σε κοιτάω κρυφά και ξεχνάω τον σκοπό μου.
-Φοβάμαι
-Έλα να ταξιδέψουμε μαζί.
-Φοβάμαι
θες να έρθω κοντά σου να κατσω μαζί σου εδω;
Στα όνειρά μου θα σε πάρω μαζί μου καλό μου
εχω αναγκη Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-48164384112098135412011-09-08T04:49:00.003+03:002011-09-08T04:50:00.658+03:00Μιλάς εσυ
Σε μια γωνία του καθρέπτη δεν λυγίζει το φως
όλα γύρω σου σβήνουν και 'συ μένεις σκυφτός
Παλιοί φίλοι εμφανίζονται και φεύγουνε
τα παιδιά στο σοκάκι φωνάζουνε και παίζουνε
οι στίχοι σου ξαναβγαινουν στο χαρτί
την ξερω την αλήθεια δεν στο έχω ξαναπεί
σε έχασα πριν καν σε ερωτευτώ
δεν σε βρήκα και ποτέ δεν θα σε βρω
μου χει λέιψει η φωνή σου δεν γυρίζει η γη
όχι αυτη η φωνή δεν Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-8482641310406936192011-08-20T16:35:00.001+03:002011-08-20T16:35:45.241+03:00Εικόνες απ' το μέλλον
Τώρα που φοβάμαι πως;
Το ραδιόφωνο παίζει ξανά κλασική μουσική
Τα παντζούρια κλείνουν και τα φώτα σβήνουν.
Ο ήχος του αναπτήρα μου σηκώνει την τρίχα.
Τόσο δυνατός, τόσο τρομακτικός.
Ο καπνός χαϊδεύει το φως που μπαίνει από τις γρύλιες.
Πετάει ψηλά, σκορπίζετε όσο χάνεται.
Βλέπω την Αθήνα,
κόσμος πονεμένος, φτωχός, παρατημένος
μία γιαγιά πέφτει και κανείς δεν γυρνάει να την βοηθήσει
πάω να την Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-39206102056599088262011-03-14T01:53:00.000+02:002011-03-14T01:53:51.872+02:00Τρένα ψυχής
Μ' αρέσουν τα τρένα. Όχι όταν ταξιδεύω με άλλους. Μ΄αρέσει να ταξιδεύω μόνος μου. Μπορώ να πάω και μία και δύο ώρες νωρίτερα να περιμένω στον σταθμό. Μ ' αρεσει να βλέπω τα τρένα να φτάνουν, να παρατηρώ τον κόσμο που ανεβαίνει και κατεβαίνει από αυτά. Ίσως είναι αυτή η μαγεία του, το ότι δεν γνωρίζεις κανέναν, αυτή η απόλυτη άγνοια ακόμη και η περιέργια σου να γνωρίσεις κάποιους από Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-808950080084401491.post-68330549360444862482010-07-15T14:55:00.000+03:002010-07-15T14:55:50.056+03:00μαύρος άνεμοςμια ανάσα φιλάει τον λαιμό μου
μάτια κλειστά
ζηλεύει μέρα το όνειρό μου
τριγύρο όλα μαύρα μόνο μουσική
και η ανάσα
ομορφη κίνηση κρεμιέται σε σκοινί
η πολή φεύγει πίσω ξαφνικά
νεκρά παιδιά
ολα τριγύρο είναι σκοτεινά
μια πολυθρόνα λαμπει -κάτω φως
ματια κλειστά
φοβάμαι τρέχω να σε φτάσω ο τρελός
τα χέρια τρεμουν σαν παιδιά στο κρύο
και η ανάσα
μένει εκεί - μένουμε μόνο εμείς οι δύο
μένουμε Odysseasgphttp://www.blogger.com/profile/01575318725670226197noreply@blogger.com1