Ξένος

Πάτησε τη λουλουδιασμένη τάφρο μας ξένε
Και μπες μέσα στά έγκατα της γης μας και πες
πες μας τι είναι αυτό που μαραίνει τα πράσινα δάση μας
τι είναι αυτό που μας πνίγει τον αερα;

Κάτσε ξένε θα σου τα πω όλλα
και για τις καταιγίδες και την μπόρα, για τα παρασιτικά πουλιά
μα ένα πράγμα δεν θα μάθεις ξένε
πως στης αγάπης μου την ώρα την μεγάλη θα σ' αφήσω

Διάλογος

Και 'σύ; Σαν τι μου φέρνεις τούτη την άυλη ώρα;
Κύρος ντροπής και ατέρμονη δουλειά για κλεύτες
Και τωρα; Και τώρα 'γω σαν τι ν 'απογείνω δούλε;
Ό,τι ήσουν πριν αρχόντισσα, μια ψεύτρα,