Μου πες να δω τον ουρανό σήμερα
το λοιπόν τον είδα
μια γριά στην στάση λέει πως είναι καθαρός
Ψέματα είπε όμως μάτια μου
Σαν τον κοιτώ βλέπω κεθρέπτη την ασχήμια μας
στο βάθος κίτρινος απ' αέρια
άσκημος, σκούρος, πηχτός άσκημος
λες πως σε λίγο σαν στους Γαλάτες θα κατέβει και
-μπαμ-
θα μας πλακώσει, θα μας λιώσει
ολάκερος γι' αυτά που του κάναμε
θα πέσει πάνω μας και τ' αστέρια, αχ τα αστεριαα
τ' ατέρια θα μας πνίξουν στην στιγμή- λεπτό δεν θα κρατηθούνε
Έπειτα είπε η γριά
-Γύρισαν τα πουλιά γιόκα μου.
-δεν γύρισαν μα παλι φεύγουν
Πάλι ψέματα
φεύγουν μακριά απ' την απληστία, το μίσος
την διχόνοια, την χαζομάρα μας, τα λάθη μας
φεύγουν μακριά να γλυτώσουν απ' τον πόνο
που τα 'χουμε οδηγήσει εμείς ή άρεια φυλή, η άγρια φυλή
εμείς οι ηλίθιοι με τα σιδερένια πουλιά που μας πάνε βόλτες
Να κι ο ήλιος μάτια μου
φωτίζει τα πάντα και δίνει ζωή μου παν
δεν τον αγαπώ όμως εγώ τον ήλιο
δεν τον αγαπώ εγώ γιατί φωτίζει
μου φανερώνει την αλήθεια μάτια μου
φωτίζοιντας μου δείχνει όλα αυτά που γκριανιάζω τόση ώρα
Γι αυτό και μ' αρέσει το φεγγάρι
γιατί μου κρύβει τις αλήθειες
μου κρύβει όλα αυτά που μου δείχνει ο άκαρδος ήλιος
αυτός ο δυνατός τύπος που αντέχει και τα βλέπει όλα αυτά
γι αυτό προτιμώ κάποτες να κάθομαι
σ' ένα μακρινό βουνό αποβραδίς και να κοιτάω τα αστέρια
το ξέρω δεν είναι η αλήθεια- φοβάμαι την αλήθεια
μα είναι τόσο όμορφα και ειρηνικά
να μην βλέπεις τα μούτρα μας πως γίναν
Οπότε μην μου ζητάς να δω τον ουρανό
είναι καθρέπτης άτιμος και με πονάει στ' αλήθεια
έλα ένα βράδυ αγκαλιά να δούμε τ' ατέρια
και τίποτε άλλο πιο αγνό απ' αυτό
