μαύρος άνεμος

μια ανάσα φιλάει τον λαιμό μου
μάτια κλειστά
ζηλεύει μέρα το όνειρό μου

τριγύρο όλα μαύρα μόνο μουσική
και η ανάσα
ομορφη κίνηση κρεμιέται σε σκοινί

η πολή φεύγει πίσω ξαφνικά
νεκρά παιδιά
ολα τριγύρο είναι σκοτεινά

μια πολυθρόνα λαμπει -κάτω φως
ματια κλειστά
φοβάμαι τρέχω να σε φτάσω ο τρελός

τα χέρια τρεμουν σαν παιδιά στο κρύο
και η ανάσα
μένει εκεί - μένουμε μόνο εμείς οι δύο

μένουμε μόνοι μας
εγώ
και η ανάσα
στα σκοτεινά
στη πολυθρόνα
πιο κάτω φως
γυρω παιδιά
μικρά
νεκρά παιδιά
μας τραγουδάνε

βίον ανθόσπαρτον