Ένα ταξίδι στον χρόνο
ταξίδι πέρα απ' τη γη
το ξερω όπου και να σαι
θα 'θελες να σουν εκεί
Γερασμένα καράβια
με κουφαίνει η βουή
σου το πα και χθες το βράδυ
η καρδιά μου πενθεί
Ακροβάτες στην θλίψη
κι η χαρά έχει εκλήψει
θα στο λέω για πάντα
με ζηγώνει η τίψη
1 σχόλιο:
Για εσένα και Κάποιους που τολμούν να ερωτεύονται ακόμη....
Το Μονοπάτι
Μην διαβαίνεις σε ξένα μονοπάτια
Ψυχή μου φυλακισμένη σε τέλμα έγκλειστη
Πρόσεχε που χοροπηδάς
Μην τρέχεις σε λιβάδεια με τσουκνίδες
Σε ρότες απάτητες τραχείες
Μην βαδίζεις σε δρόμους με νάρκες
Δρόμους ερειπωμένονους και βομβαρδισμένους
Πρόσεχε ορχιδέα που ανοίγεις τα σέπαλά σου
Είναι βαρυχειμωνιά
Την καρδιά του το πουλάκι
Δεν θα θυσιάσει να σωθείς
Πρόσεχε ορχιδέα μου είναι καυτή η λάβα
Θα καείς και θα λιώσεις
Θα μαραζώσεις σε άγονο έδαφος
Καρτέρα την άνοιξη ν' ανθίσεις
Είναι ευάλωτος ο μίσχος σου
Δεν έχει αγκάθια να σε προστατέψει
Θα καταρρεύσεις σαν καστράκι αμμουδιάς
Μη φοβάσαι το χιόνι ματάκια μου
Παιδί μου τον ήλιο να σκιάζεσαι
WildFlower©
Δημοσίευση σχολίου