Σαν τον αρχαιολόγο ψάχνω στα βάθη της ψυχής σου
να βρω τι θέλεις, τι ποθείς και τι ζητάς
μα σαν ξυπνάω από τον λύθαργο, απ' τον ύπνο
βλέπω πως τούτο που παλιά είχα σαν τέχνη
ν' αντιλαμβάνομαι απ' τα μάτια την αλήθεια
δεν το μπορώ σε 'σενα να εφαρμόσω
δεν εννοώ να καταλάβω τούτο εδώ:
σαν θέλεις ν' αγκαλιάσεις το κορμί μου;
η μάλλον θε να το πετάξεις έξω;
σαν θέλεις να φιλάς αυτά τα χείλη;
ή μάλλον θε να τα κτυπήσεις να πονάν;
σαν θέλεις ν' αγαπήσεις την ψυχή μου;
ή μάλλον να την βλέπεις να διψά;
σαν θέλεις να σε ερωτευτώ;
ή μάλλον θε να σε μισήσω;
ένα είναι σίγουρο αρχόντισα, κυρία των ονείρων,
πως σαν αρχαιολόγος απόλυμαι και βρίσκω άλλη τέχνη,
και επιλέγω τα πουλιά σα παρατηρητής να βλέπω
για να μη χάσω αυτό που νοιώθω στην καρδιά
την περιέργια έντονα, αλήθεια σου το λέω φίλη
πρώτη, σου λέω πρώτη τούτη τη φορά τη ζω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου