Παραμύθι

Παλάτια σε άμμους με κάστρα και βράχους
Τα ωραία σου λόγια καπνοί ανθρωπιάς
Όμορφες νέες σε ατσάλινους κάμπους
σαν οι στίχοι οδηγούν στον ναό της φωτιάς

Άχρωμα μάτια ζητάνε ελπίδα και θάρρος
Τα όμορφα αστέρια φωτίζουν την γη
και γω στης καρδιάς μου ζητάω το βάθος
ένα χαράς μήνυμα στην αυγή

Το νέο κουστούμι φοράς σαν χιονίζει
με τις σκέψεις κοντά σου βουνό
Το κύμα στα πόδια σαν ατμός που αφρίζει
και ζητάω να αφρίσω κι εγώ

Τασάκια γεμάτα και μπουκάλια απο μπύρες
περιπλανιούντε στο βάθος καπνοί
Τσακώνονται πάλι σαν παιδια χαλασμένα
και τριγύρω δυνατοι ειναι οι αχοί

Κόκκινοι τοίχοι γεμίζουν το βλέμα
γερασμένα φρικιά ζωγραφίζουν τ' αστέρια
πριγκίπισες ψάχνουν να φορέσουν το στέμα
μα ο μπαμπάς είπε στο παιδί
πως όλα γιε μου είναι ψέμα